Ordulu’nun en büyük hobisi balıkçılık. Yediden yetmişe oltasını alan, deniz kenarına koşuyor.

Günün ilk saatlerinde ve akşam üstü serin düştüğünde; tüm sahil bandında balıkçıları görmek mümkün.

Zaten balık avı malzemeleri satan dükkanlarda hızla çoğalıyor.

Oltasını, yemini, diğer malzemelerini alan vatandaşlar; limanda veya deniz kenarındaki kayalıklarda günün stresini ve yorgunluğunu atıyorlar.

Balıkçılık birçok Ordulu’da tutku haline geldi. Işıldakları, fenerleri ile gece yarılarına kadar oltalarına balık vurmasını bekliyorlar.

Olta balıkçılığı yanında; zıpkınla balık peşine düşenler de çoğaldı. Dalgıç elbiseleri, paletleri, gözlükleriyle suyun altında balık kovalarken; bambaşka bir dünyada yaşıyorlar.

Hele de büyük bir levrek vurdular mı; mutluluktan uçuyorlar.

Tabi Civil ve Melet’in ağzında saçma atanları da unutmamak gerek. Onlar da gece boyunca saçmayla suyu tarayıp; nasiplerini arıyorlar.

Balık geçmiş yıllara göre oldukça azaldı. Karadeniz’de balık türlerinde ve sayısında ciddi bir düşüş var.

Bugünlerde kefal, istavrit, karagöz, barbun tutulan balıklar arasında.

Zıpkıncılar ise karagöz ve levrek vuruyorlar.

Konuştuğumuz vatandaşlar; balık meraklarının kendilerini kahveden ve kötü alışkanlıklardan kurtardığını söylüyorlar.

Hem güzel zaman geçirdiklerini hem de yiyecekleri balığı kendilerinin tuttuğunu anlatıyorlar.

Zıpkıncılar ise yedikleri balığın dışında; sattıklarından iyi bir gelir elde ettiklerini söylüyorlar.